พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์พระประธาน
เนื้อผงสีเหลือง เป็นพระเครื่องสมัยรัตนโกสินทร์
สร้างโดยสมเด็จพุฒาจารย์(โต)พรหมรังสี ระหว่าง พ.ศ. 2409 – 2415
มีอายุถึงปัจจุบันราว 150 ปี
พระสมเด็จวัดระฆังเป็นพระเครื่องที่ทรงไว้ซึ่ง
“พุทธานุภาพ” เลิศค่าเหนือกว่าของขลังทั้งปวง ได้ชื่อว่าเป็น “จักรพรรดิ”
ของพระเครื่องทั้งหมด
พระสมเด็จวัดระฆัง(นิยม) มี 5 พิมพ์คือ
1.พิมพ์พระประทาน (พิมพ์ใหญ่)
2.พิมพ์ทรงเจดีย์
3.พิมพ์ฐานแซม
4.พิมพ์เกศบัวตูม
5.พิมพ์ปรกโพธิ์
การสร้างและวัสดุส่วนผสม ประกอบด้วย
1.ผงวิเศษ 5 ประการได้แก่ ผงอิทธิเจ ผงปถมัง
ผงมหาราช ผงตรีนิสิงเห และผงพุทธคุณ
2.เกสรดอกไม้แห้ง
3.ปูนเปลือกหอยแครงเผา
4.ข้าวสุกตากแห้ง
5.กล้วยน้ำ
6.อิทธิวัตถุหลายอย่าง เช่น
พระดินเผาชำรุดแตกหักของรุทุ่งเศรษฐี กำแพงเพชร
7.น้ำมันตังอิ้วเป็นตัวประสาน
การผสมเนื้อหามวลสารในแต่ละครกไม่มีกฎตายตัว
ไม่มีการชั่งตวงวัดแต่อย่างใด บางอย่างมา บางอย่างน้อย ตามแต่มวลสารที่จัดหามาได้
จึงเกิดเนื้อที่แตกต่างกันออกไปตามส่วนผสมนั้น ซึ่งแบ่งออกได้ 4 ส่วนผสม ดังนี้
เนื้อมาตรฐานของสมเด็จวัดระฆัง
1.เนื้อปูนแกร่ง (แก่ปูน)
2.เนื้อเกสร(หนึกนุ่มแก่มวลสารดอกไม้แห้ง)และกล้วยน้ำ
3.เนื้อขนมตุ๊บตั๊บ (กระยาสารท)
4.เนื้อปูนนุ่ม
สีสันวัณนะของสมเด็จวัดระฆัง
1.สีขาวอมเหลือง
2.สีเหลืองอ่อน
3.สีเหลืองแก่
4.สีดอพิกุลแห้ง(น้ำตาลอมดำ)
5.สีขาวหม่น
6.เนื้อชนิดแตกลายงา
พระสมเด็จวัดระฆังองค์นี้
เป็นพระเนื้อผงสีเหลืองแก่ สีของเนื้อพระมีความเข้มเหลืองปรากฏเกสร(ดอกไม้แห้ง)
อยู่ในเนื้อพระมาก จะเห็นได้ว่า
สีเหลืองนั้นอาจจะเป็นส่วนผสมของว่านนางดำที่ท่านปลูกไว้
และเชื่อว่ามีสรรพคุณหรืออิทธิฤทธิ์ของว่านมาแต่โบราณ
ผงพุทธคุณที่ได้จากการลงอักขระเลขยันต์ เขียนแล้วลบ ลบแล้วเขียน
วนเวียนอยู่อย่างนั้นจนท่านเห็นว่ามากพอ ก็ปั้นเป็นแท่ง
และผสมวัตถุมงคลอย่างอื่นอีก ทำเป็นแท่งดินสอพองขนาดใหญ่เก็บไว้
เมื่อตำผงปูนขาวผสมกับวัตถุมงคลต่างๆ จนได้ที่แล้ว ท่านก็นำมาพิมพ์พระ
พุทธคุณ
พระสมเด็จวัดระฆัง ไม่ใช่พระผงคงกระพันชาตรี
แต่ดีเลิศด้านเมตตามหานิยมและแคล้วคลาดเป็นที่เชื่อถือได้
พระสมเด็จวัดระฆังเป็นพระที่มีค่าและหายากอย่างยิ่งในสมัยปัจจุบันนี้
ที่ผู้คนนิยมพระเครื่องต่างเสาะแสวงหา
ผู้ที่ได้ครอบครองเป็นเจ้าของจึงนับว่ามีบุญบารมีและโชคดีมหากุศล
ต่างหวงแหนและไม่ชอบที่จะเอาไปอวดใคร หรือโชว์ให้ใครเห็น ราคาก็สูงลิ่ว
อาจจะเจอใบสั่งเอาได้ง่ายๆ จึงต้องระมัดระวังเก็บรักษาติดตัวให้ดี
มีพระดีไว้ให้ใช้คุ้มครองชีวิต ไม่ใช่มีเอาไว้ให้เก็บ
การอาราธนาพระสมเด็จวัดระฆัง
ของสมเด็จพระพุฒาจารย์(โต) พรหมรังสี
“โอมมะศรีฯ พรหมรังสี นะมะเตโช
มหาสะมะโน มหาลาโภ มหายะโส
สัพพะโสตถี ภะวันตุเต “
เมื่ออธิษฐานขอพรแล้ว จะสวมคอให้ว่า
พระคาถาดังนี้
“ปุตตะกาโม
ละเภปุตตัง
ธ ทง ชะนะกาโม
ละเภทะนัง
อัตถิ กาเย
กายะยายะเทวานัง
ปิยะตัง สุตวา
นะโมพุทธายะ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น