พุทธลักษณะ
ปางสมาธิ องค์พระประทับนั่งขัดสมาธิเพชร บนอาสนะฐานบัวสี่ชั้น ชั้นบนเกสรบัว
ชั้นกลางเป็นกลีบบัวหงายสองชั้น ชั้นล่างเป็นเส้นฐานกลีบบัว องค์พระมีพระเศียรกลม
พระเกศาขมวดเป็นพระศกเม็ดสาคูเม็ดเล็ก พระเมาลีเป็นต่อมเล็กสั้น
ไรพระศกเป็นเส้นเล็ก พระพักตร์รูปไข่เรียว พระนลาฏแคบ พระขนงโก่งโค้งยาวติดกัน
พระเนตรรูปเมล็ดงา พระนาสิกแบน พระโอษฐ์เล็ก พระหนุมน พระปรางตอบ
พระกรรณยาวเสมอพระหนุ พระศอแคบ พระอุระกว้าง พระอุทรคอด ทรงจีวรห่มคลุม
ขอบจีวรรอบพระศอเป็นเส้น พระพาหาทั้งสองข้างห้อยลงขนานลำพระองค์
หักพระกัปประพับพระกรเข้าใน พระหัตถ์ประสานกันวางบนพระเพลา
พระชงฆ์ซ้ายพับเข้าในสอดใต้พระชงฆ์ขวาในท่าขัดสมาธิเพชร บนผ้าพระสุจหนี่
(ผ้าปูรองนั่ง) รูปโค้งพระจันทร์เสี้ยว
ด้านหลังองค์พระมีประภามณฑลเป็นเส้นลวดตั้งแต่พระกัประยาวขนานพระพาหา
ขยักเว้าตามพระอังสาแล้วโค้งขึ้นรอบพระเศียร ประดับด้วยกลีบบัวโดยรอบ
ด้านหลังองค์พระพิมพ์เรียบ มีลายนิ้วมือลางๆ
กดแต่งผิวเป็นคลื่นบรรจบกรอบหน้า ไม่มีการตัดขอบ
1.วัสดุที่ใช้สร้าง ส่วนผสมเป็นดินเหนียว
บดกรองละเอียด ไม่มีกรวดทราย นวดให้เหนียวเป็นเนื้อเดียวกดพิมพ์แบบ ตากแห้ง
เผาไฟด้วยอุณหภูมิ 1,200 องศาเซลเซียส ได้พระพิมพ์ดินเผาสีเขียวหินครก
มีขี้กรุเป็นผงดินทรายเคลือบผิวบางๆและติดตามซอกลึกด้านหน้า
ขนาด กว้างฐาน 2 ซม. สูง 3 ซม.
2.ยุคสมัย ศิลปะและผู้สร้าง
เป็นพระพิมพ์สมัยทวาราวดีตอนปลาย พุทธศตวรรษที่ 16 อายุ 900 ปี
พุทธศิลป์เป็นศิลปะทวาราวดี ยึดตามศิลปะเอกลักษณ์ของหริภุญชัย
สร้างโดยมอญชาวพื้นเมือง บรรจุกรุ กู่ สถูปเจดีย์ของวัดในเมืองและพื้นที่โดยรอบ
พุทธคุณ
แคล้วคลาด คงกระพัน มหาอุด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น